‘Mensen met dementie zijn een spiegel voor mij’

Tim geeft aan dat het werken met mensen met dementie soms ver afstaat van het leven van een gemiddelde dertiger. Bewust kiest hij ervoor te spreken over ‘mensen met dementie’ in plaats van over ‘dementerenden’. “Ze zijn immers méér dan hun dementie. Ze hébben het, maar zíjn het niet.” Hij leert veel van hen.

Je bent er gewoon zoals je nu bent

Tim heeft veel contact met mantelzorgers en heeft groot respect voor hen. Hij vertelt hoe een man wiens vrouw dementie had, te horen kreeg: “Je zult haar gaan verliezen.” Tim: “Maar dat was helemaal niet zo, vertelde die man. Ze ging wel achteruit, maar ze wás er wel steeds. Van mensen met dementie leer ik: je bent er gewoon zoals je nu bent. Soms is dat lastig, maar hun leven is niet zinloos. Het feit dat ze er zijn, is al zinvol in zichzelf. Laten we niet focussen op wat ze nog wel of niet meer kunnen.”

Het draait om liefde

Ik vraag weleens aan mantelzorgers: ‘Waarom doe je dit?’ Dan zeggen ze altijd: ‘Uit liefde.’ Of ze reageren een beetje verontwaardigd: ‘Het is toch mijn vrouw?!’ Of: ‘Het is toch mijn moeder!’ ‘Mantelzorgen’ is in feite een beleidsterm. Maar het draait om liefde, en die zit kennelijk heel diep.”

Klik hier voor het hele interview met Tim.