Ergernissen bij dementie

‘Ik durf het haast niet te zeggen,’ vertelt de vrouw met zachte stem. ‘Maar ik word soms gek van mijn moeder.' 

Haar moeder met dementie werkt op haar zenuwen. ‘Dat ze elke keer hetzelfde verhaal vertelt, vond ik eerst al vervelend. Maar ja, dat hoort erbij,’ relativeert ze. ‘Nu ze me drie keer per dag belt, ook op mijn werk nota bene, word ik soms echt boos op haar.’ Dat lucht echter niet op: ‘Als ik de telefoon ophang, voel ik me daarover vervolgens weer schuldig.’

Schaamte

Hoe begrijpelijk de ergernissen ook zijn, toch merk ik dat veel mantelzorgers zich er tegelijkertijd voor schamen: ‘Natuurlijk schaam ik me ervoor,’ erkent ze. ‘Ik weet toch dat het door de dementie komt. Mijn moeder kan er niks aan doen en ik word boos op haar!’
Hoewel het gedrag waaraan je je ergert inderdaad vaak opkomt vanuit de dementie, is het als naaste belangrijk je eigen gevoelens serieus te nemen. Om goed te voelen waarover je je gespannen voelt, om de ergernissen niet weg te stoppen omdat je je schaamt, en om er met elkaar over te spreken. Als dat mogelijk is, zo veel mogelijk met de persoon met dementie zelf, om de gelijkwaardigheid in de relatie te behouden. Wanneer dat niet meer lukt, helpt het om het bijvoorbeeld met andere familieleden te delen.

Ergernissen

Maar ach ja, die ergernissen... Zo erg is dat toch niet?! Toch kan het hoog oplopen. ‘Mijn vrouw kon heel goed doen alsof alles nog normaal was, bijvoorbeeld tegenover instanties die onderzochten of we meer hulp nodig hadden,’ vertelt een man. ‘Als zij dan weg waren, zakte ze weer helemaal weg. Ik ergerde me daar zo aan,’ zegt hij opgewonden. ‘Ik liep thuis op mijn tenen en zij deed alsof alles nog wel ging,’ vervolgt hij. ‘Zelfs mijn kinderen doorzagen dat niet. Soms ben ik radeloos geweest. Zo gespannen was ik.’ Hij had anderen nodig om hem daarbij te ondersteunen, zo vertelt hij terugkijkend: ‘In die radeloosheid heb je echt mensen nodig om je af te remmen. Dat is soms mijn redding geweest.’

Samen sterker

Anderen betrekken bij je zorg en je ergernissen is dus belangrijk, hoewel je je ervoor kunt schamen. Juist mensen die in vergelijkbare situaties zitten, kun je helpen, omdat ze het zo goed herkennen. Dat bevestigt de man: ‘De herkenning bij andere mantelzorgers is toch weer anders dan de hulp die je beroepsmatig krijgt, bijvoorbeeld van een psycholoog. Juist die herkenning bij andere mantelzorgers is belangrijk. Het werkt.’ Hij vond dat in een gespreksgroep.

Ik wens u van harte toe dat u ook uw ervaringen kunt delen met andere mantelzorgers. Een goede mogelijkheid is op het Forum. Daar wordt al gesproken over dit onderwerp.'

Tim van Iersel

Via Twitter deelt Tim van Iersel wat hij beleeft en meemaakt, geeft tips en laat ons meekijken in zijn werk bij WZH.
Volg Tim via Twitter: @TvanIersel
Ook heeft hij zijn eigen website: www.timvaniersel.nl